Wycieczka do Helu i z powrotem odbyła się równolegle z inną wycieczką GER-u o charakterze wybitnie lajtowym. Przy okazji była to taka mała weryfikacja preferencji i możliwości obecnych zasobów GER-u. Na miejsce zbiórki przed dworcem kolejowym w Rumi odważył się stawić, oprócz prowadzącego, tylko jeden rowerzysta – Arek. Prawdę mówiąc, to akurat na niego najbardziej liczyłem, bo wiedziałem, że jest to prawdziwy biker, co zresztą potwierdził w trakcie wycieczki. W trasę wyruszyliśmy kwadrans po dziewiątej. We Władysławowie byliśmy o 10:20 i tam zrobiliśmy sobie dłuższy postój, trochę łudząc się, że może dołączy ktoś, kto wybierze wersję „na skróty”. Po zjedzeniu pierwszego „papu” ruszyliśmy do miasta Hel, robiąc sobie przerwę w porcie w Jastarni. Do Helu dotarliśmy przed godziną trzynastą, czyli trochę później niż planowałem (dosyć długi postój we Władysławowie i dodatkowy w Jastarni). Średnie tempo dojazdu do Helu zmieściło się w zakładanych granicach tj. ponad 25 km/h. Z Rumi do Władysławowa jechaliśmy przez Mrzezino, Smolno, Żelistrzewo, Puck, Swarzewo. Przez Półwysep Helski jechaliśmy prawie cały czas drogami rowerowymi, oprócz kawałków w Chałupach i w Juracie. Droga powrotna przebiegła podobnie, oprócz częściowej jazdy gruntowymi drogami leśnymi w Helu i za Jastarnią. Dodatkowo, ostatni odcinek wycieczki jechaliśmy przez Połchowo i Redę. Łączny dystans wycieczki wyniósł chyba ponad 140 km – raz zapomniałem po dłuższym postoju w porę włączyć licznik, ale przecież szczęśliwi kilometrów nie liczą : ). Do Rumi dotarliśmy już po ciemku – około godziny dwudziestej, czyli o godzinę później, niż planowałem, co było spowodowane również dłuższym niż zakładany czasem poświęconym na zwiedzanie. A było co zwiedzać!

Samych bardzo ciekawych obiektów militarnych – polskich przedwojennych i powojennych oraz niemieckich, z których wiele jest zresztą od niedawna udostępnionych, jest około 20 w samym Helu. Do tego doszły imponujące stanowiska poniemieckich wielkokalibrowych dział wraz z wieżą dalmierza w okolicach miasta Hel i polskie przedwojenne bunkry w okolicach Jastarni. Na terenie jednego z niemieckich stanowisk zostało utworzone muzeum wojskowe, w którym corocznie przybywają nowe eksponaty. Niestety wstęp jest też coraz droższy. Na ewentualne inne atrakcje Półwyspu Helskiego nie było szansy. Do tego potrzebny byłby o wiele dłuższy dzień.

Arek robił zdjęcia swoją lustrzanką, to może coś potem „podlinkuje” do relacji. Ja też nie oparłem się pokusie cyknięcia paru fotek moim smartfonem, zdając sobie sprawę z ich „półprofesjonalizmu”  : ) – jeszcze nie wiem, czy nadadzą się do pokazania. Przy okazji trafiliśmy w Helu na przykład na to, że „polska jest trudny język” oraz dowiedzieliśmy się z tablicy intrygującej informacji, że zespół fortyfikacji poniemieckich baterii dział 406 mm został zrealizowany przy wsparciu Unii Europejskiej : ). I kto by pomyślał, że ta Unia już wtedy tak „mieszała” w naszym kraju : ))).

Dziękuję Arkowi za udział w wycieczce, którą uważam za udaną, mimo niskiej frekwencji.

Pozdrawiam

Mariusz