Aby obejrzeć film w jakości HD musisz wejść na stronę Vimeo, kliknij TUTAJ

W grupie znajomych postanowiliśmy spędzić święta w niekonwencjonalny sposób czyli pojechać na kilkudniowy wyjazd rowerowy. Za cel wybraliśmy wspaniałe okolice Parku Narodowego Bory Tucholskie i Jeziora Charzykowskiego.

Wraz z Pawłem, który był autorem wszystkich tras tego wyjazdu, ruszyliśmy w piątek około 17 z okolic Otomina w stronę Kościerzyny. Nie będę opisywał trasy, zresztą dla szczególnie ciekawych mogę udostępnić track z GPS. Tempo mieliśmy niezłe, średnia wyszła ok 22 km przy dystansie prawie 90 km. Ostatnie kilometry pokonywaliśmy nocą w świetle bardzo mocnej latarki Pawła. Nie było to łatwe ze względu na dość wymagający teren (dużo piachu) ale w końcu udało się osiągnąć pierwszy cel naszego wyjazdu. Rozbiliśmy namioty nad jez. Dywańskim w przygotowanym do noclegowania miejscu.

Przy okazji kilka słów o naszym wyposażeniu. Nie zabieraliśmy ze sobą bagażników i sakw, jak to bywa w klasycznym podejściu do rowerowego podróżowania. Kierowaliśmy się ideą „bikepacking”, niezbyt jeszcze rozwiniętą w Polsce lecz zdobywającą coraz więcej zwolenników. W kilku słowach można napisać, że założeniem takiego podróżowania jest minimalizowanie wagi każdego elementu wyposażenia. Niektórzy dochodzą w tym do przesady ucinająć nawet część uchwytów od szczoteczki do zębów czy łyżki.

Mój rower był wyposażony w sakwę podsiodłową (oczywiście montowaną bez bagażnika) W sakwie zmieścił się ultralekki śpiwór Cumulus Xlite200, ważący 430 gram oraz sporo ekwipunku takiego jak polar, lekka kurtka itp. Do tego posiadałem pożyczony od Pawła namiot jednoosobowy Tarptent którego waga wynosiła około 700 gram. Biwakową część wyposażenia zamykała mata Therm-a-rest, niestety dość ciężka bo aż 660 gram (planuję zakup lżejszej, 430 gramowej). W sumie namiot, śpiwór i mata ważyły około 1,8 kg.

Więcej o sprzęcie oraz bikepacking-u można przeczytać na blogu Pawła: LINK

Link do strony polskiego producenta toreb pod siodła i kierownice: LINK

Rano spotkaliśmy pozostałą część ekipy, czyli Agę oraz Wielkiego. Wspólnie ruszyliśmy w stronę głównego celu naszego wyjazdu. Ja niestety tam nie dotarłem, więc nie napiszę relacji, a jeśli jesteś ciekawy dlaczego to obejrzyj film 🙂

Andrzej /scoot/

Aby obejrzeć film w jakości HD kliknij: TUTAJ

W dniu dzisiejszym (10 IV) postanowiliśmy po raz drugi w tym miesiącu objechać Trójmiejski Park Krajobrazowy.

Naszym celem było podszlifowanie formy na bieżący sezon rowerowy, dlatego też wybrałem nieco trudniejszą trasę. Na spotkanie przyjechały cztery osoby:  scoot, rowerix, bono no i ja. Wystartowaliśmy  na razie powolnym tempem do pierwszego podjazdu. Długość jego wyniosła ok. 1 km przy niezbyt mocnym nachyleniu, ale przerzutka poszła w ruch i powoli wczołgaliśmy się na szczyt. Następnie skręt w prawo i krótki zjazd, aby nabrać świeżego powietrza w płuca przed kolejnym podjazdem, tym razem bardzo krótkim. Po nim wjechaliśmy na szlak niebieski, tu są fajne serpentynki, tędy wiodła trasa na gdańskim maratonie. I znowu podjazd, zjazd i tak w kółko.W końcu dotarliśmy do asfaltu i tymże asfaltem zjechaliśmy do dworku oliwskiego.  Trochę prostej drogi szutrowej, czyli krótki odpoczynek, aby złapać drugi oddech. Radość jednak trwała krótko, bo zaczynamy wdrapywać się ponownie na następny podjazd długości 1 km. Darek domagał się więcej podjazdów. Pocieszyłem go, że mamy jeszcze kilka w zapasie:) I właśnie jest już następny o dlugośći również 1 km. Nie był mocno stromy, ale mimo to włączyłem przerzutki na dużą kadencję. Na pulsometrze często zmieniało się tętno i dochodziło czasami do max. Po drodze parę ujęć filmowych z udziałem Darka aż w końcu dobrnęliśmy do Owczarni i tam już studzienkami każdy jechał ile miał pary w nogach, rowerem rzucało na boki, czasami myślałem, że kierownicę mi wyrwie z rąk. Szybkość 38km/h.

Na końcu zjazdu czyli koło ZOO krótka narada gdzie jedziemy dalej, bo taki plan nie był przewidziany. Andrzej miał jechać asfaltem do góry w kierunku domu, więc Bono namówił nas, aby go odprowadzić do jego osiedla co też uczyniliśmy, Bono poprowadził jakimiś swoimi zakręconymi ścieżkami leśnymi, że mi mało serducho z klaty nie wyskoczyło:) cały czas pod górę a Darek był zadowolony, bo spełniły się jego marzenia, ale w końcu zamilkł, bo chyba dostał zadyszki:)  Dojechaliśmy do Matemblewa i  Andrzej poprowadził nas szlakiem zielonym, który doprowadził nas do wału , po paruset metrów pożegnał nas i pognał do domu a my   kontynuowaliśmy nasz powrót również do domu.

Gdy dojechaliśmy do asfaltu, to złapałem gumę. A więc krótka przerwa. Kolec od akacji został zauważony przez Bona – że takie drewniane cholerstwo potrafi przebić oponę i dętkę. Po wymianie dętki kierunek Wrzeszcz. Rajd był fantastyczny, pogoda również nie najgorsza. Było dość sporo podjazdów w związku z tym miałem pewne obawy czy po zimowej przerwie poradzę sobie z kondycją….poradziłem!. Trening zimowy się opłacał:)

Po drodze Andrzej kręcił ciągle jakieś ujęcia filmowe, ciekawy jestem co z tego wyjdzie:) Trochę miałem dziś szczęścia, bo w lesie pod liśćmi znalazłem rower, całkiem fajny i to w dodatku Trek full 🙂 przyda się:) (na filmie go zobaczycie).

Pokonaliśmy 42 km, może to była dość krótka trasa, ale bardzo wymagająca. Błota nie było.

tekst: Mieczysław Butkiewicz/sot/

film: Andrzej Butkiewicz /scoot/

zdjęcia: Marek Kwiatkowski /Bono/

Uwaga: jeśli chcesz obejrzeć film w jakości HD kliknij tu

W dniu dzisiejszym 3 kwietnia wybraliśmy się na testowanie nowego sprzętu. Sprawdzałem przed kupnem sakwę pod siodłową. Spotkaliśmy się w Matemblewie, krótkie przywitanie,  pogaduchy o tym i o owym. Ja nie wiedziałem, że jest tak ciepło, więc ubrałem się jak na zimną wiosnę.  Rozpocząłem rozbierankę i do sakwy załadowałem: cienki polar, rękawiczki, długie spodnie, czapkę pod kask i narzędzia. Wszystko się zmieściło bez większych problemów.  Kupując nową sakwę zyskałem na wadze 800 g. Super, rower robi się co raz to lżejszy.

Po przepakowaniu ruszyliśmy niebieskim szlakiem, przecięliśmy ul Słowackiego i asfaltem zjechaliśmy do lasu koło dworku oliwskiego na naszą ciężką  trasę. Andrzej prawie cały czas kręcił film. Droga rzeczywiście piekielna, czasami nie do przejechania, koleiny po traktorach no i te gałęzie często schowane pod liśćmi. Czaiły się na odważnego rowerzystę aż w końcu złapały Andrzeja  w zasadzkę, efekt:  spotkał się z matką glebą, wjechał na mokry drąg ukryty pod liśćmi, ale nic się nie stało. Moja odwaga została również skarcona a mianowicie wjechałem na kij schowany pod liśćmi no i stało się. Nagłe hamowanie, a przerzutka znalazła się między szprychami. Pomyślałem, że to koniec mojej jazdy, a do domu 15 km. Nie mogliśmy wyciągnąć przerzutki z między szprych w końcu Andrzej zaproponował żeby zdjąć koło…..udało się:).  Wykrzywiony hak odgiąłem od koła i tak na jednym biegu ruszyliśmy. Mogłem tylko zmieniać biegi przednią przerzutką, ale pod górkę było dość ciężko, bo ustawiliśmy na środkowej zębatce, która jeszcze jakoś działała:)

Nareszcie zjazd, po glebie scoot’a nie byłem dłużny i walnąłem na bok, bo koło wpadło w głęboki piach. W sumie zaliczyliśmy po jednej glebie i jedną moją poważną awarię (wykrzywiony hak i prawdopodobnie uszkodzona przerzutka). Jutro jadę szukać po sklepach nowego haka.

Podjazd który widać na filmie  miał długość 1200 m, często po gałęziach i kamieniach,  niejednokrotnie rowery prowadziliśmy na piechotę.

Po zjechaniu z tej diabelskiej trasy pociągnęliśmy do Owczarni i tam studzienkami na dół a na skrzyżowaniu pożegnaliśmy się.

Dystans w zasadzie krótki bo zaledwie 32 km, ale ja go odczułem w mięśniach.

tekst: Mieczysław Butkiewicz

film: Andrzej Butkiewicz

Uwaga: aby obejrzeć film w jakości HD kliknij tutaj

W tym roku po raz pierwszy postanowiliśmy zorganizować wycieczkę fotograficzną w nocy. Najpierw pojechaliśmy na Gradową Górę, aby sfotografować panoramę gdańska. Mgła była tak duża, że zwątpiliśmy czy cośkolwiek z tych zdjęć wyjdzie. Po wykonaniu paru zdjęć pojechaliśmy  na stare miasto i tam szukaliśmy najciekawszych obiektów do ich utrwalenia. Wycieczka była bardzo udana, bo przez 2,5 godziny nazbieraliśmy trochę materiału do opublikowania go na naszej stronie.

pozdrawiam

Mieczysław